ای دلم رفتی کجا،در سینه پیدایت نشد
آتش پنهان من بودی،هویدایت نشد
دادمت جا گرچه عمری،کنج زندان قفس
با تمام کوچکی،در آسمان جایت نشد
هرچه از دل های سنگی گویم ات کم گفته ام
هر دلی دیدم،یکی همرنگ و هم تابم نشد
گشتم و کم یافتم،مانند تو ثابت قدم
عشق ورزیدی و جان کندی و پروایت نشد
پشت پا با آنکه بر پستی بلندی ها زدی
در کمال پاکبازی،فکر فردایت نشد
نیمه راهی بود همراه تو در راه گلو
آه در ره مانده ام،با ناله سودایت نشد
سوختی آتش گرفتی،قفل غم بر لب زدی
ای دل بی دست و پایم،وقت حاشایت نشد
شمع بزم گلرخان را در چمن پروانه ای
محو رویایی و سیری از تماشایت نشد
با تمام سرکشی ها(رنج)را مشکل شدی
مشگل پیچیده ام،حل معمایت نشد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: